سیاست ششم: خودتو کنار نکش

 هیچ وقـــــــــت خودت رو کنار نکش

راستش این پستم مختص اوناییه که مثل من فکر میکنن تو خونواده همسرشون کسی تحویلشون نمیگیره.....اصلا بزارید قضیه رو تعریف کنم:

من هر وقت تو جمع شلوغ خونواده ی همسری قرار میگرفتم دائم تو فکرم این بود که اینها منو تحویل نمیگیرن و خیلی ناراحت بودم.و دوست داشتم زودتر برم خونه خودم...

همیشه مشکل داشتم سر مهمونی های شلوغشون...

البته همیشه همسرم میگفت:تو خودت رو میکشی کنار و مشکل خود تو هستی

اما من قبول نداشتم.شاید هم ته دلم قبول داشتم ولی نمی خواستم باور کنم.

اما در راستای همین تغییراتی که دارم تو روند بهتر شدن زندگیم نشون میدم....چندروز پیش که طبق معمول دوباره خونشون پر مهمون بود...من دوباره اون حس بد بهم دست داد...اما سعی کردم ندیده بگیرمش...دیدم خواهرشوهرا سرگرم حرف زدن با فک و فامیلشونن...همه دخترا جمع بودن....و مخصوصا دختر مجردا هی چرت و پرت میگفتن و میخندیدن

من همون لحظه نگاه کردم ببینم کی از همه ساکت تره نسبت به بقیه....رفتم طرف دخترخاله هه و چون خیاطه چندتا سوال خیاطی کردم....بعدش هم مدلهای لباس رو از تو گوشیم با هم نگاه کردیم و یهو که به خودم اومدم دیدم همه دور و برما هستن چون بحث شیرین لباس و اینا بود......

چندجای دیگه هم همین طور....خودم خودمو بین شون جا میکردم....و خودمو مینداختم وسط...کلا فهمیدم که:

هر جا احساس کردی تنهایی توی جمع برو سمت کسی که فکر میکنی الان مثل تو احساس تنهایی میکنه...و اصلا خودت رو کنار نکش...

(این سیاست مخصوص افرادیه که مثل من یخورده آروم هستن.وگرنه اونایی که خودشون شوخ و شیطون هستن استاد منن...)