سیاست دوم:احترام و توجه به خودمون

اولین نفری که باید به ما احترام بزاره خود ما هستیم!!!

همیشه با شوهرم کلنجار داشتم که وقتی میریم خونه مامانت ایناااااااا

چرا اونها آش درست میکنن؟؟؟؟من دوست ندارم!!!!

چرا مامانت و خواهرت نمیگن بیا میوه بخور و تعارف نمیکنن!!!!

چرا؟؟؟؟؟

دائم منتظر بودم که اونها منو مثل یه مهمون بدونن...و خیلی عالی برخورد کنن و هوامو داشته باشن.....

اما یکی از دوستانم این نکته رو بهم گوشزد کرد که همیشه خودت برای خودت ارزش قائل باش....و خواسته هات رو مطرح کن.

حالا بعد از دوسه سال....که دائم تو این مدت خودخوری میکردم...

 یاد گرفتم که از حق خودم و خاوسته ی خودم خیلی خونسردانه ذفاع کنم....

مادرشوهرم زنگ میزد خونمون که بیا کمک واسه مهمونی.

من هم حسابی حرص میخوردم و بدوبیراه میگفتم که چرا این اینجوری بهم گفت.پس چرا دختراش تو مهمونی های من کمک نمیکنن؟؟؟

اما تو تئوری جدیدم....بهش میگم:

باشه کارهامو بکنم اگه وقت کردم حتما میام.

و با خیال راحت...به کارهام میرسم.و سر ظهر بلند میشم میرم خونش!!

وقتی هم میگه چرا دیر کردی؟؟

خیلی ریلکس و بی تفاوت بهش میگم کار داشتم.همین الان کارام تموم شد....

(البته نباید بفهمه که عمدا این کارو کردید!!)

و یا وقتی غذایی رو که میپزن دوست ندارید...ناراحت نشید....خیلی راحت بگید نه من آش دوست ندارم....بلند شید و برید یه تخم مرغ بپزید و بیاید بخورید..

البته این در صورتیه که اونها خبر داشتن که شما آش دوست ندارید....

اگه نمی دونستن که مقصر شمایید که بهشون نگفتید تا حالا!!!!